Antalya Escort Bayan Telefon Numarası

İşte o tipik antalya escort benim için böyle başladı. Ama tabi ki aklımda hiç seksüel bir şey yoktu. Daha doğrusu böyle bir şeyin olması benim için sadece bir fantezi olabilirdi. Rabia ablalara ilk gittiğim gün, bana bayağı hürmet göstermişti. Biz masada ders çalışırken masada çay, kek, börek, kuruyemiş ya da meyve gibi yiyecekler hiç eksik olmadı. Biz ders çalışırken bazen gelir yanımızda otururdu, bazen de gidip kanepede uzanırdı. Ben ise hep göz Antalya Escort Bayan Telefon Numarası ucuyla onu keserdim.

Masada oturduğu zaman biraz bonkör davranan tişörtünün yakasından görünen gerdanı ve göğüslerinin başlangıç çizgisine çaktırmadan bakarak, uzandığı zamanlarda da altına tayt giymiş olmasına rağmen belli olan vücut hatları ile göz banyosu yapmaya çalıştım. En azından kendime akşam için mastürbasyon malzemesi topluyordum. Nitekim öyle de oldu, gece sikim elimde, kafamda uydurduğum ve başrolünde ikimizin olduğu antalya escort ile kendimi zevkin akıntısına bıraktım.

Bir sonraki gittiğimde Rabia abla temizlik yapıyordu. Niyeyse bu durum beni çok sevindirdi. Çünkü bu aynı zamanda onu eğilirken ve çalışırken izleme imkanı verecekti. Fakat biz derse başladığımızda o da temizliğe son vererek dikkatimizi dağıtmak istemedi. Bu durum beni biraz üzdü çünkü tam da altına etek giymişti ve eteği diz kapaklarındaydı. Üstelik çorap da giymemişti. En azından belki kanepede uzanır diye bekledim ama nafile, gelip yanımıza oturdu. Yine masaya bir sürü atıştırmalık şeyler getirmeyi de ihmal etmedi.

Bense bir yandan çocuğa ders anlatmaya odaklanmaya çalışıyordum, bir yandan da ceviz içi yiyordum. Yediğim ceviz içlerinden biri elimden yere düştü. Ben masanın altına girip onu almak istediğimde öyle bir manzara ile karşılaştım ki, birden dumura uğradım. Rabia abla otururken bacaklarını bayağı açmıştı ve bacaklarının arasındaki iç çamaşırı görünüyordu. Üstelik bu iç çamaşırı, amının çizgisini bile belli ediyordu. Daha ışıklı bir ortamda olsaydı, amını olduğu gibi antalya eskort görebileceğimden adım gibi eminim.

Birden bana “bulamadın mı” diye seslenince tekrar dünyaya dönüp, yaptığım saçmalığın farkına vardım. Masadan kalktığımda Rabia abla bana biraz kızgın, biraz imalı bakıyordu. Ya da suçlu psikolojisi ile bana öyle geldi. Fakat buna rağmen biraz sonra ben yine kalemimi düşürecek ve iki saat de onu bulamayacaktım.